Zamiast zakuwać skrobię jakieś wersy.

Wersja pierwsza, luźna

Student literatki

Zasępiony siedzi, student literat
walce umysłem, wcale nie rad
huczą wspomnienia, piękne tańce
rozpustne figury ubrane w różańce

Smutny wspomnieniem, żak zakuwający
choć próbuje odważnie, jednak jest niechcący
echa potańcówek, słabe powroty
podboje, marzenia, żaka niecnoty

Radosny siedzi, student i literatka
czy to zatka szyjkę, czy wsadzi kwiatka
nowe echa- kłopot- będą potem
student z literatki korzysta z powrotem

Wersja nieco inna oparta na pierwszej:

Student literatki

Rozpustne figury ubrane w różańce,
huczą wspomnienia, wesołe, piękne tańce.
Tak zasępiony jest, student literat,
walce umysłem, wcale nie rad.

Choć próbuje odważnie, jednak jest niechcący.
Potańcówka i powrót zatrważający,
podboje, marzenia, żaka niecnoty,
walczą z mózgiem by miał kłopoty.

Radosny już siedzi, student i literatka
czy to zatka szyjkę, czy też wsadzi kwiatka,
literat tą literatkę bierze znów.
Będą potem nowe echa kłopotów.

//tak, uczę się baroku.